تاریخچه دیوان بین المللی داوری اتاق بازرگانی بینالمللی
اتاق بازرگانی بین المللی یک سازمان بین المللی غیر دولتی (NGO) است که در خدمت تجارت بینالمللی میباشد. اعضای اتاق از دهها هزار سازمان و مؤسسه تجاری تشکیل میگردد که در بیش از صد کشور دنیا دارای علایق تجاری هستند. کمیتههای ملّی اتاق بازرگانی بینالمللی و یا شوراها در ۶۰ کشور فعال میباشند.
وظایف اتاق بازرگانی بین المللی عبارتند از: نمایندگی محافل تجاری جهانی در سطوح ملّی و بینالمللی، گسترش تجارت و سرمایه گذاری بین المللی بر اساس رقابت عادلانه و آزادانه، هماهنگ کردن رویه های تجاری و تنظیم اصطلاحات و رهنمودهایی برای واردکنندگان و صادر کنندگان، ارائه خدمات محلی به تجار و صنعتگران.
سرویسهای خدماتی اتاق بازرگانی بینالمللی عبارتند از: دیوان بین المللی داوری، مرکز کارشناسی بینالمللی، دفتر بین المللی دریایی، مرکز همکاری دریایی، دفتر اطلاعات مقابله با تقلب، دفتر جرائم تجاری،
دفتر بین المللی اتاقهای بازرگانی، مؤسسه رویه و حقوق تجاری بینالمللی، شورای صنعتی جهانی برای محیط زیست، سمینارهای متعدد و انتشارات فراوان (قابل تهیه در شرکت سهامی انتشارات اتاق بازرگانی بینالمللی.)
کمیسیون بین المللی داوری یکی از کمیسیونهای اتاق بازرگانی بین المللی است که در تهیه ت عمومی و فنی مربوط به تجارت بینالمللی و سرمایه گذاری فعالیت می کند. کمیسیون مزبور از متخصصین بین المللی که توسط کمیتههای ملّی اتاق بازرگانی بین المللی و شوراهای سراسر جهان تعیین میشوند، ترکیب یافته است. این کمیسیون» به طور کامل مجزا از دیوان بین المللی داوری است. کمیسیون مزبور، خصوصا به نکات و موضوعات حقوقی و عملّی مرتبط با داوری تجاری بین المللی و نیز ترویج رویه اداری به عنوان یک راه حل اختلافات تجاری بین المللی و گسترش آن توجه می کند.[۱]
دیوان بین المللی داوری اتاق بازرگانی بین المللی درسال ۱۹۲۳ به وجود آمده است و از آن زمان به بعد به شهرت جهانی روزافزون خود در سایهی تجربه و تخصصی که در جریان فیصله دادن بیش از ۸۰۰۰ دعوی در موضوعات مختلف تجارت بین المللی کسب کرده است، ادامه میدهد.
با از بین رفتن موانع ی و توسعه وحدت اقتصادی جهانی، قطعیت و قابلیت پیش بینی در حل دعاوی بین المللی هرگز تا بدین حد مورد نیاز نبوده است. در ربع آخر قرن بیستم، داوری بازرگانی بینالمللی چنان تحولی یافته که گویی در حال پیشرفت روزافزون است. در خصوص مواردی چون تعداد پروندهها (تعداد دعاوی که در یک دهه طی سالهای ۱۹۹۲-۱۹۸۳ در اتاق بازرگانی بین المللی ثبت شده است، تقریبا رقمی برابر با ۴۰ درصد تعداد کل دعاوی است که در ۷۰ سال گذاشته در آن اتاق ثبت گردیده است)، پیچیدگی، مبلغ مورد اختلاف، تعداد کشورهایی که به عنوان طرفهای حل اختلاف به دیوان اتاق بازرگانی بین المللی مراجعه نموده اند (بیش از ۹۰ کشور در سال) و رفتار حقوقی بسیاری از طرفین در جریان بین المللی داوری، پیشرفت قابل ملاحظهای را میتوان مشاهده کرد. مقررات اتاق بازرگانی بین المللی به طور اختصاصی برای داوریها در زمینه بین المللی طرح ریزی شده است. داوریهای مزبور که هر ساله در بیش از ۲۵ کشور گوناگون با زبانهای مختلف برگزار میگدرد در برگیرنده داورانی از ۵۰ ملّیت متفاوت است که تقریبا تمامی نظامهای حقوقی معتبر دنیا را شامل می شود. هر داوری توسط یک دادگاه داوری که وظیفه اش رسیدگی ماهوی به پرونده و صدور رای نهایی است، صورت میگیرد. کار دادگاه داوری توسط دیوان بینالمللی داوری اتاق بازرگانی بین المللی که حداقل سه مرتبه در ماه (اغلب چهار مرتبه) تشکیل جلسه میدهد، پیگیری می شود.
نقش دیوان که در حال حاضر مرکب از ۵۶ عضو از ۴۸ کشور مختلف است، سازماندهی و نظارت بر داوریهایی است که طبق این مقررات صورت میگیرد. دیوان داوری میبایست به تغییرات حقوق و عملکرد داوری در سرتاسر جهان مستمرا توجه داشته باشد و با حفظ اصول بنیادی آیین دادرسی بازرگانی بین المللی روش کار خود را با اوضاع و احوال جدید تطبیق دهد تا پاسخگوی نیازهای گوناگون طرفین و داوران باشد. دیوان از حمایت دبیرخانهای مرکب از ۳۰ عضو برای مدیریت روزانه برخوردار است.[۲]
گفتار دوم: نظام داوری اتاق بازرگانی بینالمللی
بروز اختلاف در معاملات و قراردادهای تجاری- اعم از داخلی و بینالمللی- امری طبیعی است اما مطلوب نیست. زیرا برای هر دو طرف مشکلات فراوانی را به بار میآورد و اگر به محاکم دادگستری کشیده شود، این مشکلات دو چندان می شود. طرفین یک اختلاف تجاری ساده که به محاکم دادگستری داخلی ارجاع شده است اولاً به دلیل طولانی بودن رسیدگی در دادگاهها و چند مرحله ای بودن رسیدگی قضایی (مرحله بدوی – تجدید نظر یا استیناف – مرحله فرجام و احیانا اعاده دادرسی) مدتها معطل میشوند تا حکم صادر شود، ثانیاً، چون رسیدگی در محاکم دادگستری جنبه رسمی و عمومی دارد، حداقل در جریان اخطاریهها و ابلاغهای رسمی اوراق پرونده، چه بسا اسرار تجاری طرفی که حکم علیه او صادر شده، مخدوش میگردد و سابقه نامطلوبی از محکومیت او به جای میماند؛ ثالثاً، حتی اگر طرفین بتوانند برای این دشواریهایی که برشمردیم، راهی پیدا کنند که آنها را قابل تحملتر کند، یک دشواری دیگر وجود دارد که از کنترل طرفین خارج است و ناگزیرند آن را بپذیرند: محاکم دادگستری اغلب اطلاع کافی و لازم در مورد بعضی مسایل تجاری یا قراردادهای اقتصادی، به ویژه مسایل تجاری بین المللی پیچیده ندارند، زیرا در همه جای دنیا قضاوت محاکم داخلی برای حل و فصل دعاوی معمولی مردم تربیت شده اند و از ایشان انتظاری نیست که برای رسیدگی به انواع دعاوی تجاری پیچیده که ممکن است به ندرت به آنها ارجاع شود، نظام داوری اتاق بازرگانی بین المللی مهمترین و بزرگترین سازمان داوری در سطح جهان بشمار میرود. مشکلات و موانعی که به آنها اشاره کردیم مربوط به دعاوی تجاری داخلی است. اما در دعاوی و اختلافات بین المللی که به یک دادگاه خارجی ارجاع می شود، این مشکلات و مخاطرات دو چندان خواهد شد. اولین مشکل اضافی عبارت است از زبان خارجی و مشکل بعدی که به مراتب مهمتر است، عبارت است از تنوع قوانین و سیستم حقوقی کشورهای مختلف که نتیجه دعوی را غیر قابل پیش بینی میسازد ، مضافا که در بعضی کشورها هم تابعیت بودن طرف خارجی دعوی با قاضی رسیدگی کننده به موضوع، گاه از نظر روانی در موازنه و معادله قضایی اثر مینهد.
از آنچه گفتیم معلوم می شود که طرح اختلافات و دعاوی تجاری در محاکم دادگستری- خواه دادگاههای داخلی و خواه محاکم خارجی- با چند مشکل اصلی مواجه است. بنابراین اسلوب داوری مناسبترین و مطمئنترین شیوه رسیدگی به دعاوی تجاری- اعم از داخلی و بینالمللی- است. به عبارت دیگر قاضی طبیعی برای رسیدگی و حل و فصل دعاوی تجاری داوری» است.
به همین لحاظ است که اتاق بازرگانی بین المللی پاریس در اولین سالهای پس از تشکیل، مبادرت به تأسیس یک دیوان داوری و نیز تهیه قواعد داوری نموده که خاص دعاوی تجاری میباشد. نظام داوری اتاق بازرگانی بین المللی (موسوم به دوری Icc) که حدود هفتاد و اندی سال قبل در سال ۱۹۲۳ تأسیس شده است، مهمترین و بزرگترین سازمان داوری درسطح جهانی به شمار میرود. یکی از مهمترین برنامه های کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بین المللی در زمینه مسال حقوقی تجارت بینالمللی، تشویق و ترغیب شیوه داوری در بین تجار و بازرگانان ایرانی است. [۳]
گفتار سوم: اتاق بازرگانی بین المللی در یک نگاه[۴]
اتاق بازرگانی بین المللی یک نهاد غیرانتفاعی و غیر ی است که در سال ۱۹۱۹ میلادی توسط جمعی از فعالان و صاحبنظران در تجارت بین المللی تأسیس شد. دبیرخانه این اتاق در پاریس مستقر است، اتاق بازرگانی بین المللی (Icc) به عنوان یک سازمان بازرگانی جهانی، نهاد نمایندهای محسوب می شود که با کسب اختیار از بنگاههای همه بخشها در هر نقطهای از جهان سخن میگوید.
مأموریت اصلی اتاق تشویق تجارت و سرمایه گذاری در ورای مرزها، تسهیل فعالیتهای بازرگانی بین المللی و کمک به بنگاههای کسب و کار برای مقابله با چالشها و استفاده از فرصتهای جهانی شدن است.
عمدهترین اهداف تشکیل اتاق بازرگانی بین المللی عبارتند از:
- تسهیل فعالیتهای بازرگانی بین المللی و تلاش برای از میان برداشتن موانع و مشکلات و توسعه آن.
- تقویت سیستم اقتصاد و بازار بر مبنای رقابت بین مؤسسات بازرگانی.
- تسریع در پیشرفت اقتصادی کشورها اعم از توسعه یافته و در حال توسعه، با تأکید بر مشارکت تمام کشورها در فعالیتهای اقتصادی جهانی.
- یکسان سازی مقررات تجارت بین المللی از طریق تدوین مقررات متحدالشکل (یکسان).
- آموزش مبانی تجارت بین المللی از طریق برقراری همایشها و انتشار کتاب و نشریات.
- کوشش در حل اختلافات بازرگانی بین المللی از طریق داوری و فراهم ساختن امکان سازش بین طرفهای ذینفع.
اتاق بازرگانی بین المللی به لحاظ اهداف ویژهای که دنبال می کند، با تمام سازمان های بین المللی ذیربط و فعال در امور بازرگانی بین المللی نزدیک دارد. در همین حال سازمان ملل و مؤسسات وابسته آن از اتاق به عنوان یک نهاد می مجرب و مجهز استفاده می کنند. این اتاق در تمام حرکتهای جهانی مربوط به توسعه بازرگانی بین المللی نقش موثر دارد و در بسیاری موارد عهدهدار عنوان و وظیفهی سخنگو و مدافع بخش خصوصی است. بخش قابل توجهی از مقررات و ضوابط مورد عمل در بازرگانی بین المللی مانند مقررات حمل و نقل کالاها و اعتبارات اسنادی و ضمانت نامههای بانکی را که در سطح جهانی مورد قبول است، اتاق بازرگانی بین المللی تدوین کرده است. همچنین حل و فصل اختلافات بازرگانی که توسط دیوان داوری اتاق بازرگانی بینالمللی به طور مستمر انجام می شود، بسیاری از مشکلات در روابط مالی بین مؤسسات خصوصی و حتی دولتی کشورها را مرتفع میسازد. اتاق بازرگانی بین المللی حتی در مذاکرات طولانی و مطالعات گستردهای که منتهی به تدوین سند نهایی گات (موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت) و نیز ایجاد سازمان جهانی تجارت (WTO) شده، نقش فعالی داشته است.
تشکیلات اتاق بازرگانی بین المللی به شرح زیر است:
شورای اتاق بازرگانی بین المللی که عالیترین رکن آن است، از نمایندگان کمیتههای ملّی تشکیل می شود. این شورا سالی دو بار تشکیل جلسه میدهد و تهای کلی اتاق بازرگانی بینالمللی در همین شورا تعیین می شود. ادارهی امور اتاق توسط دبیر کل و زیر نظر یک هیأت اجرایی انجام می شود. هیأت اجرایی ۱۵ تا ۲۱ عضو دارد که از سوی شورا برای مدت ۳ سال انتخاب میشوند. هر سال انتخاب یک سوم اعضا تجدید می شود. هیأت اجرایی سالی چهار بار تشکیل جلسه میدهد و مسئول اجرای تهای کلّی اتاق و تنظیم برنامه هایی است که باید در طول سال اجرا شود. دبیر کلّ اتاق که ریاست دبیرخانه را به عهده دارد از سوی شورا انتخاب می شود و در تمام مراجع و مجامع، نماینده اتاق محسوب میگردد.
عضویت در اتاق بازرگانی بین المللی و مشارکت در فعالیتهای آن از طریق کمیتههای ملّی صورت میگیرد. در حال حاضر در بیش از ۶۰ کشور جهان، کمیتههای ملّی اتاق بازرگانی بین المللی فعال هستند. در کشورهایی که کمیتهی ملّی تشکیل نشده است، فعالان در تجارت بینالملل میتوانند به طور مستقیم به عضویت اتاق درآیند. اتاقهای بازرگانی، بانکها، بیمهها، شرکتهای حمل و نقل، گروههای بزرگ صنعتی و بازرگانی در بسیاری از کشورهای جهان عضو اتاق بازرگانی بین المللی هستند. اعضای اتاق میتوانند در همایشها، کنفرانسها و کنگرههای اتاق که در گوشه و کنار جهان برگزار می شود، شرکت کنند. کنگرههای اتاق هر سه سال یکبار در یکی از شهرهای بزرگ جهان برپا می شود و بهترین فرصت برای آشنایی و ایجاد تماس بین بازرگانان کشورهای مختلف میباشد.
به لحاظ گستردگی و تنوع فعالیتهای اتاق بازرگانی بین المللی برای بسیاری از امور تخصصی کمیسیونهای خاص در دبیرخانه اتاق ایجاد شده است. این کمیسیونها جلسات مرتب دورهای در پاریس و یا در صورت اقتضا در محلهای دیگر جهان تشکیل می دهند. کمیتههای ملّی بنا به توجه و علاقهای که نسبت به موضوعات مورد رسیدگی در کمیسیونها دارند، میتوانند به جلسات آنها نماینده اعزام کنند.
کمیسیونهای تخصصی اتاق بازرگانی بین المللی عبارتند از: کمیسیون ت بازرگانی بینالمللی، کمیسیون خدمات مالی، کمیسیون مؤسسات چند ملّیتی و سرمایه گذاری بینالمللی، کمیسیون مالکیت صنعتی و هنری، کمیسیون مالیات، کمیسیون قوانین و عرف مربوط به رقابت، کمیسیون بیمه، کمیسیون محیط زیست، کمیسیون انرژی، کمیسیون تهای ارتباطی و اطلاعاتی، کمیسیون بازاریابی، تبلیغ و توزیع، کمیسیون حمل و نقل هوایی، کمیسیون حمل و نقل دریایی و زمینی، کمیسیون بازرگانی بینالمللی، کمیسیون شیوه و عملکرد بانکداری و کمیسیون داوری بینالمللی.
اتاق بازرگانی برای فعالیت در بعضی امور، اقدام به ایجاد مؤسسات مستقلی کرده است که عبارتند از: دیوان داوری اتاق بازرگانی بینالمللی، شورای جهانی صنعت برای محیط زیست، دفتر بین المللی دریایی، مرکز همکاری دریایی، دفتر اطلاعات مقابله با تقلب، دفتر تقلب بازرگانی، مؤسسه حقوق و رویه های تجارت بینالمللی، مرکز کارشناسی بینالمللی، دفتر بین المللی اتاقهای بازرگانی و مؤسسه انتشاراتی اتاق بازرگانی بینالمللی. هر یک از این مؤسسات مستقل در حوزه تخصصی فعالیت خود، منشا خدمات مهمی در سطح بین المللی بوده اند. ذکر این نکته ضروری است که دیوان داوری اتاق بازرگانی بینالمللی، بزرگترین مؤسسه داوری بین المللی است که داوری در اختلافات بازرگانی بین المللی را سازمان میدهد. امّا این دیوان به انجام داوری و صدور رأی اقدام نمی کند، بلکه خدمات مورد نیاز برای جریان و انجام یک داوری را از قبیل ارسال مراسلات و مبادله لوایح
فروش پایان نامه حقوق :تاثیر تغذیه در اختلال های روانی منتهی به جرم
المللی ,بازرگانی ,اتاق ,داوری ,می ,کمیسیون ,بین المللی ,بازرگانی بین ,اتاق بازرگانی ,می شود ,که در ,ملّی اتاق بازرگانی ,اتاق بازرگانی بینالمللی ,تسهیل فعالیتهای بازرگانی ,اتاق بازرگانی بینالمللی،
درباره این سایت